Er zijn van die zaterdagen die je snel wilt vergeten. Er zijn ook zaterdagen waarvan je wilt dat ze nooit omgaan. Vandaag is zo'n zaterdag! Wat een wedstrijd, wat een spanning!
In de kleedkamer was de spanning al van de bekjes af te lezen. Vandaag kon er een belangrijke stap gezet worden op weg naar het kampioenschap....het woord is gevallen!
Kampioen...dan ben je de beste, maak je de meeste doelpunten en ben je voor niemand bang! Vandaag hebben wij laten zien dat wij dit allemaal in huis hebben. Binnen een mum van tijd stonden wij met 2-0 voor de snelle mooie doelpunten van Pim en Edris. Een lange tijd stond deze stand op het scorebord en ons spel was goed..beter dan ooit. Zelfs een tegendoelpunt weerhield Martin er niet van om vanaf een meter of 25 genadeloos de bal in de kruising te jagen.
Toch kwamen de Rijnvogeltjes in de laatste fase van de eerste helft sterk terug en schopte er zomaar twee doelpunten in, onhoudbaar voor invalkeeper Matthijs. Met een 3-3 stand dronken wij de limonade op en de eerste tekenen van vermoeidheid waren al zichtbaar. In de tweede helft trokken de Vogeltjes de opgaande lijn door en scoorde nog een doelpunt. Voor het eerst in de de wedstrijd keken wij tegen een achterstand aan.
Op dat moment ging er een knop om. Alles wat wij op de training altijd wel goed doen (en vaak in de wedstrijd niet) lukte nu ook! Onze motor op het middenveld Pim, scoorde de gelijkmaker uit een fantastisch mooie corner van Martin. Inmiddels was Matthijs ook warm gelopen en scoorde al snel de 5-4. De 6-4 was weer van Pim, 7-4 en 8-4 weer van Matthijs en de eindstand 9-4 werd door Pim op het scorebord gezet.
De vreugde bij de supporter (en helemaal onze geblesseerde elftalspeler Tijs) was enorm. De nummer 1 van de competitie met 9-4 terug gestuurd naar Kattuk Binnen...het was een droom vooraf maar vanaf nu een feit! Deze zaterdag gaat de boeken in....hopelijk volgen er nog veel meer!
ps1. Het patatje bij winst gaat geen gewoonte worden, maar vandaag was het meer dan verdiend! Iedereen gefeliciteerd!
ps2. Het is de moeite zeker waard om te foto's te bekijken, dankzij de vader van Pim en Sam!
Danny en Arie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten